نحوه اسمبل کردن کیس (جمع کردن کامپیوتر)
اسمبل کردن کامپیوتر یکی از کارهای جذاب است و ممکن است شما به‌عنوان کسی که قرار است یک کامپیوتر خانگی، اداری یا حرفه‌ای را خریداری می‌کنید، مایل باشید که خودتان کیس را اسمبل کنید. اگر چنین قصدی دارید، بهتر است قبل از هرگونه اقدامی، در این مطلب با ما همراه شوید تا به‌صورت کامل، از مراحل اسمبل کردن کیس و هر آنچه برای انجام این کار لازم دارید آگاه شوید تا هنگام اسمبل کردن یا پس از آن با مشکل مواجه نشوید. پس لطفاً تا آخر این مقاله با ما همراه باشید.
محتوا
مقدمه‌ای بر اسمبل کردن کیس
قبل از انجام هر کاری، سه نکته مهم وجود دارد که حتماً باید به آن‌ها توجه کنید. نکته اول این است که پس از خریداری قطعات الکترونیکی لازم، در حین خارج کردن از جعبه و یا نصب آن‌ها بسیار دقت کنید و با آرامش رفتار کنید. هرگونه فشار اضافی یا ضرب‌دیدگی می‌تواند قبل از نصب به قطعات شما آسیب وارد کند. نکته دوم این است که حتماً در محیطی به‌دوراز هرگونه الکتریسیته ساکن عملیات اسمبل را انجام دهید. به‌عنوان مثال در اتاقی که کف آن از موکت یا فرش پوشیده شده دوری کنید و به‌هیچ‌وجه در چنین مکان‌هایی اسمبل را انجام ندهید، زیرا علاوه بر ضرب‌دیدگی، الکتریسیته ساکن هم یکی از مواردی است که می‌تواند باعث آسیب دیدن قطعات شود. تا حد امکان یک تکه فلز در کنار خود قرار دهید و گاه‌گاهی آن را لمس کنید تا الکتریسیته موجود در بدن، خارج شود؛ و اما مورد آخر مربوط به وسایل موردنیاز در هنگام کار است. یک عدد پیچ‌گوشتی چهارسو کوچک، یک قیچی یا یک چاقو و یک دم‌باریک نیاز دارید که باید از قبل آن‌ها را تهیه کنید. پس از رعایت این نکات، وقت آن رسیده است که عملیات اسمبل کردن را شروع کنیم.
قطعات مورد نیاز برای اسمبل
قاب کیس، مادربرد، پردازنده یا همان CPU، حافظه رم (RAM)، کارت گرافیک و هارد دیسک، ازجمله مهم‌ترین و حداقل‌ترین قطعاتی هستند که برای اسمبل نیاز دارید. ممکن است برحسب نیاز خود قطعات دیگری را هم به کار ببرید، به‌عنوان‌مثال ممکن است خواهان وجود بیش از یک کارت شبکه بر روی کیس خود باشید. یا مادربردی که انتخاب کرده‌اید کارت شبکه بی‌سیم نداشته باشد، اما شما خواهان استفاده از اینترنت به‌صورت بی‌سیم بر روی کیس خود باشید؛ بنابراین قطعات اضافی را که خواهان آن‌ها هستید نیز باید تهیه کنید.
پس از تهیه قطعات آن‌ها را با استفاده از چاقو جعبه گشایی کرده و در صورتی که نیاز به آشنایی با قطعات دارید حتماً دفترچه راهنمای موجود در داخل جعبه را مطالعه کنید. بهتر است محیط خود را شلوغ نکنید. جعبه‌ها را از محیط دور کنید، اما بهتر است دفترچه‌های راهنما را در کنار خود نگه‌دارید.
سپر I/O مادربرد را نصب کنید
نخست درب کناری کیس را بازکنید. معمولاً در پشت کیس پیچ‌هایی وجود دارد که درب کناری را بر روی بدنه کیس چفت می‌کند. آن‌ها را بازکنید. در کنار مادربردی که خریداری کرده‌اید، یک سپر برای نگهداری پورت‌های ورودی/خروجی وجود دارد. آن را در پشت کیس نصب کنید و پس از نصب مطمئن شوید که حتماً درجای خود محکم شده باشد. اکنون نوبت به نصب مادربرد رسیده است.
نصب مادربرد
در داخل کیس، محلی برای نصب مادربرد وجود دارد و تعدادی پیچ بر روی محل‌های نصب دیده می‌شود. پیچ‌ها را بازکرده و مادربرد را طوری در داخل کیس قرار دهید که بخش ورودی/خروجی روی مادربرد، به سمت سپر نصب‌شده باشد. هنگام محکم کردن مادربرد در جای خود مراقب باشید که بر روی قطعات از پیش نصب‌شده بر روی مادربرد، فشار وارد نشود.
اتصال کابل‌های کیس
در داخل کیس، کابل‌های متعددی که برای روشن خاموش کردن کیس، ریست کامپیوتر به‌صورت دستی و مواردی از این قبیل به کار می‌روند، وجود دارد. بر سر هر کابل یک پین وجود دارد. این پین‌ها باید در محل مناسب خود، بر روی مادربرد نصب شوند. اگر از محل اتصال کابل‌ها اطلاعی ندارید، حتماً دفترچه راهنمای مادربرد را مطالعه کنید.
نصب CPU
هر مادربرد بر اساس نوع پنل خود و سوکت پردازنده، محل مخصوصی برای نصب CPU دارد. یک پنل برجسته و مربعی شکل که با استفاده از یک حفاظ پوشیده شده است. این حفاظ یک دسته دارد که اگر آن را به پایین فشار دهید، محل نصب CPU نمایان خواهد شد.
قبل از نصب پردازنده مقدار کمی خمیر سیلیکون بر روی آن بمالید. این کار به این خاطر انجام می‌شود که انتقال حرارت بهتر صورت بگیرد. تمامی پردازنده‌ها بعد از مدت کمی کار کردن به‌شدت داغ می‌کنند و حتماً باید حرارت آن‌ها گرفته شود. برای این کار قرار است یک فن بر روی پردازنده نصب کنید؛ اما قبل از آن CPU را باید به‌درستی جا بزنید.
اگر CPU شما ساخت شرکت اینتل باشد، در لبه‌های آن دو شکاف وجود خواهد داشت و اگر ساخت شرکت AMD باشد، در کناره‌های آن یک علامت طلایی رنگ را می‌توانید ببینید. این نشانه‌ها محل قرارگیری صحیح پردازنده را به شما نشان می‌دهند. پس از جا زدن CPU حفاظ آن را ببندید.
نحوه نصب فن CPU
در اطراف محل قرارگیری CPU، چهار پین کوچک دیده می‌شود که فن بر روی آن‌ها قرار خواهد گرفت. فن را بر روی پین‌ها قرار داده و به‌آرامی به سمت پایین فشار دهید و سپس بچرخانید. بعد از انجام این کار، سیم کوچکی را که از فن بیرون آمده بر روی مادربرد نصب کنید. در کنار پین مربوط به فن معمولاً عبارتی مثل CPU Fan بر روی مادربرد نوشته می‌شود. برای نصب فن اضافی هم حتماً دفترچه راهنمای آن را مطالعه کنید.
نصب رم بر روی مادربرد
بر روی تمام مادربردها دو یا چهار اسلات برای نصب رم وجود دارد که معمولاً این اسلات‌ها تک رنگ یا دو رنگ هستند. جایگاه نصب رم بسیار مهم است. شما باید بدانید که نخستین حافظه رم را بر روی کدام اسلات قرار دهید. به همین منظور حتماً به سراغ دفترچه راهنمای مادربرد رفته و بخش نصب رم را مطالعه کنید؛ اما به‌صورت کلی رم را بر روی هرکدام از اسلات‌ها نصب کنید، خواهید دید که در دو طرف اسلات قلاب‌هایی به چشم می‌خورد. برای نصب رم ابتدا هر دو قلاب را به عقب بکشید. رم را بر روی اسلات جا زده و محکم فشار دهید. اگر رم به‌درستی در جای خود نشسته باشد، هنگام نصب یک صدای تق مانندی شنیده می‌شود. علاوه بر این صدا خواهید دید که قلاب‌ها به‌صورت خودکار به محل قبلی خود برمی‌گردند. بهتر است پس از نصب، مجدد قلاب‌ها را چک کنید تا مطمئن شوید که به‌درستی درجای خود محکم شده‌اند.
نصب کارت گرافیک
کارت گرافیک‌ها هم مانند رم، اسلات‌های مخصوص خود را دارند که به آن‌ها اسلات PCI گویند. در این اسلات‌ها هم یک قلاب وجود دارد که قبل از نصب کارت گرافیک، باید آن را به سمت پایین بکشید. نصب کارت گرافیک مانند حافظه رم است. تنها نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که سیستم شما یک سیستم معمولی است یا یک سیستم گیمینگ. کارت گرافیک‌هایی که برای سیستم‌های گیمینگ طراحی می‌شوند، معمولاً اندازه بزرگی دارند. شما باید در نظر بگیرید که این اندازه بزرگ آیا برای شما دردسر ساز خواهد شد یا نه. آیا بزرگی اندازه کارت گرافیک، به قطعات دیگر فشار خواهد آورد یا نه.
نصب هارد بر روی سیستم
هاردهای معمولی و SSD بر روی کیس نصب می‌شوند و معمولاً برای نگه‌داشتن آن‌ها یا قلاب‌هایی بر روی بدنه کیس تعبیه‌شده و یا پیچ‌هایی برای محکم کردن وجود دارد. برای نصب هارد به مادربرد از کابل‌های SATA استفاده می‌شود. هر مادربرد معمولاً یا دارای پورت SATA 2 است یا پورت SATA 3. البته ممکن است هر دو پورت هم موجود باشند. درهرحال عملکرد پورت SATA 3 بسیار بهتر از SATA 2 است؛ زیرا انتقال اطلاعات با سرعت بیشتری انجام می‌پذیرد. اگر مادربردی که تهیه‌کرده‌اید هر دو پورت را دارد، پیشنهاد می‌کنیم برای افزایش سرعت و بهبود عملکرد، از پورت SATA 3 استفاده کنید. در کنار پورت‌های مربوط به دیتا، یک کابل از منبع تغذیه نیز به هارد متصل خواهد شد.
نصب درایوهای نوری
امروزه استفاده از درایوهای نوری آن‌چنان مرسوم نیست، زیرا حافظه‌های ذخیره‌سازی جدید مانند فلش جای CD و DVDها را گرفته‌اند؛ اما اگر تصمیم به نصب درایور نوری دارید، محل قرارگیری آن معمولاً در شیارهای بالای هارد است و به‌وسیله پورت SATA 2 به مادربرد نصب می‌شود.
نصب پاور
پاور قطعه‌ای مهم است که اگر نباشد، سیستمی در کار نیست؛ زیرا مسئولیت برق‌رسانی به تمام قطعات را بر عهده دارد. محل نصب پاور در سمت بالا، پشت کیس است. برای راه‌اندازی کیس، ابتدا بزرگ‌ترین سوکت خارج شده از پاور را به مادربرد نصب می‌کنیم. پورت کنار درگاه CPU، اسلات‌های PCI (پورت‌های 6 یا 8 پین)، هاردها و درایوهای نوری نیز به برق نیاز دارند و شما باید کابل‌های مخصوص هرکدام را به آن‌ها نصب کنید.
همه‌چیز را نهایی کنید
سیستم را روشن کرده و وارد محیط بایوس شوید. اگر اسمبل به‌درستی انجام شده باشد، محیط بایوس برای شما ظاهر خواهد شد. در صورتیکه محیط بایوس را مشاهده نکردید، سیستم را خاموش کرده، از برق کشیده و اتصالات را مجدداً چک کنید. پس از یک اسمبل موفق می‌توانید سیستم‌عامل موردنظر را نصب کنید.